واقعیت افزوده چیست؟

واقعیت افزوده (Augmented reality ) یک تجربه تعاملی است که در آن اشیایی که در دنیای واقعی هستند توسط، ماشین (کامپیوتر ،موبایل )و عناصر دیجیتالی دیگری مانند: ۳D ،فیلم ، به دنیای واقعی افزوده میگردد.

به بیان ساده تر، اضافه کردن یک سری اطلاعات در محیط واقعی. به این ترتیب واقعیت افزوده درک معمول ما را از محیط واقعی تغییر میدهد.

به طور کلی میتوان گفت: واقعیت افزوده قراردادن یک سری اطلااعات ومحتواها در غالب صدا ،فیلم ،عکس و تصاویر سه بعدی است که برای ما قابل مشاهده است و عناصری را به دنیای واقعی پیرامون ما اضافه می کنند.در تعریف کلی تر میتوان گفت واقعیت افزوده پل ارتباطی بین دنیای واقعی و دنیای دیجیتال است.

جالب است بدانید که این سیستم از سالیان قبل مورد توجه بشر بوده است و تا به امروز پیشرفت های بسیاری در این زمینه داشته ایم.حتی کشور ما پیشرفت هایی در این زمینه داشته است که میتوان نرم افزار AKolAR رو که توسط شرکت هوش مصنوعی لیان طراحی شده است را نام برد.

در ادامه نگاهی به تاریخچه این موارد از سالیان قبل تا به امروز می اندازیم:

۱۹۵۷-۶۲: مورتون هیلینگ، یک فیلمبردار، شبیه سازی با نام سنسوراما همراه با سیستم صوتی، تصویری، بویایی و لرزه اختراع کرد.

۱۹۶۶: ایوان سوزرلند با اختراع نمایشگر سربند (head-mounted display) دریچه‌ای را به دنیای مجازی باز کرد.

۱۹۷۵: مایرون راجر، Videoplace را اختراع کرد که برای اولین بار به کاربران اجازه تعامل با اشیای مجازی را می‌داد.

۱۹۸۹: جارون لانیر اصطلاح واقعیت مجازی را ابداع کرد و اولین شرکت تجاری در حیطه دنیای مجازی را تاسیس کرد.

۱۹۹۰: توماس کادل زمانی که در بوئینگ به کارکنان، برای سرهم کردن کابل‌ها در هواپیما کمک می‌کرد، مفهوم واقعیت افزوده را ابداع کرد.

۱۹۹۲: ال. بی روزنبرگ برای اولین بار یک سیستم واقعیت مجازی قابل استفاده، به نام تجهیزات مجازی را در آزمایشگاه تحقیقاتی نیروی هوایی آمریکا ایجاد کرد.

۱۹۹۲: استیون فینر، بلیر مکلنتایر و دری سلایمن اولین نسخه از سندی را در یک نمونه اولیه سیستم واقعیت افزوده ارائه کرد. KARMA در کنفرانس رابط گرافیکی. نسخه کاغذی از یک سند را به طور گسترده در نمایشگاه ارتباطات ACM در سال ۱۹۹۳ منتشر شد.

۱۹۹۳: لورا دابلیو. دی. ال با پذیرش مسئولیت STRICOM اولین نمایش ترکیبی به همراه وسیله نقلیه مجهز به واقعیت افزوده و سرنشین شبیه‌سازی شده را به صورت زنده اجرا کرد.

۱۹۹۴: مارتین جولی برای اولین بار تئاتری با فناوری واقعیت افزوده طراحی کرد، رقص در فضای سایبری، با سرمایه گذاری انجمن هنر استرالیا، خصوصیت رقاصان و بندبازان تغییر اندازه بدنشان در لحظه اجرا، پرتاب شدن به فضای فیزیکی اطراف و زمین اجرا بود. آکروبات بازان به صورت معلق در اطراف ظاهر می‌شدند. در این تئاتر از سیستم‌های کامپیوتری سیلیکون گرافیک و سیستم حسگر Polhemus استفاده شد.

۱۹۹۸: معرفی فضای واقعیت افزوده توسط راسکار، ولش و فاشز در دانشگاه کارولینای شمالی در تپه کلیسا

۱۹۹۹: هیروزاکو کاتو ARToolKit را در HITLab ایجاد کرد، جایی که قبلا واقعیت افزوده بوسیله سایر متخصصان HITLab توسعه داده می‌شد.

۲۰۰۰: بروس اچ. توماس توسعه دهنده ARQuake، اولین بازی واقعیت افزوده در محیط باز را برای موبایل در گردهمایی بین المللی کامپیوترهای پوشیدنی معرفی کرد.

۲۰۰۸: اپلیکیشن واقعیت افزوده ویکی‌تود بعنوان راهنمای مسافرت در ۲۰ اکتبر ۲۰۰۸ با تلفن آندرویدی G1 منتشر شد.

۲۰۰۹: ARToolkit توسط Saqoosha به ادوبی فلش (FLARToolkit) آورده شد، با این کار واقعیت افزوده به مرورگر وب هم رسید.

۲۰۰۹: پروژه SixthSense از دانشگاه MIT طرحی از یک دستگاه مستقل را به نمایش گذاشتند که براساس واقعیت مجازی پوشیدنی کار می‌کرد.

۲۰۱۱: لستر تکنولوژیز، یک شرکت تازه تاسیس فرانسوی از دانشگاه جنوب پاریس (Orsay)، اولین عینک اسکی واقعیت افزوده را برای فروش عرضه کرد.

۲۰۱۲: شرکت گوگل با معرفی پروژه “عینک گوگل” یا “پروژه عینک” (Project Glass) گام بزرگی در فراگیر کردن و جنبه عام بخشیدن به واقعیت افزوده برداشت.